મહેફિલ ને મારી ખબર ક્યા છે,
એકલા પીવા ની આદત ક્યા છે.
સાથી ઘણા છે અને નથી પણ,
મદહોશી મા કોઈ અંગત ક્યા છે.
અમસ્તુ આંસુ પ્યાલી મા ટપકે તો પણ,
જોનારા પાસે એવી નજર ક્યા છે.
બરફ ની જેમ પીગળે છે શમણા ઓ,
અકબંધ રહે એવી ચાહત ક્યા છે.
વ્યથા ઢસડી લાવે છે મયખાના મહિ,
બાકી ઈશારા થી(ય) આવકાર ક્યા છે.
નાકામ યોગ નીકળ્યો છે કબર ભણી,
પ્રેમ ના દિવસો ની(ય) બચત ક્યા છે.
બરફની જેમ પીગળે છે...
ReplyDeleteમજા પડી!