મહેક બને નહીં સ્થગિત,
છતાં ઉરમાં બધે ક્વચિત.
વહે ઝરણું ફરી દિલથી,
રચાય ગઝલ નવી ત્વરિત.
બધુંય જડે તને સ્વ બની,
પછીજ મળે બ્રમ્હાંડ ઉચિત.
શહીદ તુ થૈ સજાવ ધરા,
જગત જનની થશે ગર્વિત.
ખુદાઇ તને ફળે દિલથી,
કરમ કરણી નથી કથિત.
ગઝલ જળ છે પ્રવાહિત, ને;
ચઢાવ શિરે ગહન ગણિત.
*(લગાલલગા લગાલલગા) પ્રથમ પ્રયાસ.
આપના સૂચનો જણાવજો.
યોગેન્દુ જોષી : ૦૯/૦૩/૨૦૧૧
No comments:
Post a Comment