તારો તુટે ત્યારે માંગે છે,
ઊજાસે ખુદાને બાંગે છે.
મુશ્કેલી દ્વારે આવે ત્યારે,
દરવાજા વાખીને ખાંગે છે.
દરપણ જો સાચી ઓળખ દે તો,
પત્થરોથી એને ભાંગે છે.
એ ના પામે ખુશી ક્યારેય,
જે કાંટા ભીંતો પર ટાંગે છે.
માંગી, બાંગી, ખાંગી ને ભાંગી,
કાગળ પર શબ્દોને ટાંગે છે.
યોગેન્દુ જોષી : ૧૦/૦૨/૨૦૧૧
No comments:
Post a Comment